نرمالایز بودن یا نبودن

دختری زل زده به من و می‌خندد، ۴ یا ۵ ساله است. خنده‌اش من را به یاد دیوانگان از نظر کامو می‌اندازد که دقیق خاطرم نیست. -همه‌ی اینها در ذهنم می‌گذرد- بعدتر با این جمله از سالوادور دالی مواجه می‌شوم که می‌گوید من آدم عجیبی و غریبی نیستم، فقط نرمال نیستم. نرمالایز شدن فرایند حل‌شدگی را در پی دارد. و در مقابل هرگونه حل ناشدگی علاوه بر بد نگاه کردن‌ها و طرد شدن‌ها همیشه با یک انتظار زمین‌خوردگی همراه است. آدم‌ها منتظرند زمین خوردن هرآنکه مطابق آنان عمل نمی‌کند را ببینند. و همین است که موفقیت‌ها را هم در مقابل بر‌نمی‌تابند.