زندگی به مثابه عکاسی

لحظه‌ی ساختگی و زیبا. 

اما حالمان را خودمان ساختیم، دو نفری کیک پختیم، میم رفت میزش را بسازد من ماندم و کمی درس و انتظار و دم کردن چای و حالی که چند دقیقه بعد روی پشت بام با کیک هویج و چای و لبخند و غروب ساختیمش.

زندگی با همین چیزهای کوچک زیبا می‌شود. باید بسازیمش، مانند همین تکه عکس‌ها که خوشگل درمی‌آوریم که بهترین وجهش را ببینیم و ثبت کنیم. زندگی خودِ خودِ عکاسی‌ست. 

خلق و ثبت لحظه‌های زیبا.