روزمرگی‌ها

خب امسال اولین ماه رمضانی هست که به جد تصمیم بر نگرفتن روزه و سرنسپردن دارم. خودم نمی‌دانم ته‌اش کجاست اما ته‌ تر از اینجایی که هستم را لااقل قبل‌ترها به خیالم هم نمی‌گذشت.

الغرض اینکه حال و حوصله هم ندارم. دلم یک خلوت خوب می‌خواهد. فردا تولد میم هست و قرار است برویم پلور و دشت لار و اینجور جاها، که امیدوارم کمی آن خلوت از جهان را بدست دهد.

حال و روزم هم اینگونه است کا چند روزی‌ست در درس کاهل شده‌ام. بیش از هرچیز نگران زبان انگلیسی هستم و تصمیمم جدی است که باید خیلی خوب بشود. حالا فردا را برویم و بیاییم از یکشنبه کمی جدی تر. 

خالی‌ام فعلا، صفحه‌ای خالی. کاش آ بیخیال شود من که به خودم بلد نیستم پس کاش او بیخیال شود و من همینجور آدم خالی بمانم.