پریشانی این روزها

واقعیت این است که نمی‌توانم میم را ترک کنم. محبت به او را دوست دارم. هرچند م هم تا حد زیادی آنجور است اما میم را نمی‌توانم ترک کنم. گیر کرده‌ام به شدت و با خودم کنار نمی‌آیم. دیشب تمام شاخ و شونه کشیدن‌ها با نگرانی امروز صبحم برای میم پایان یافت. او بدون من نمی‌تواند و من هم بدون او و نیازش. م بلد است گلیم خود را از آب بیرون بکشد و فقط محبت می‌خواهد اما میم نه، او بیمار است و من فقط می‌دانم و نمی‌توانم آنقدر ظالم و خودخواه باشم. به او عادت دارم و نبودش مرگ من است. 

پس چه کار کنم میان خودم او و اوو ...

این روزها به شدت گیج و پریشانم و همه چیز یک وزن دارد و من ناچارم به انتخاب.... درد دارد خیلی ...