یک پایانی دیگر

م تمام شد. اینبار واقعا تمام. شکست خورده و زخمی و مانده و ...

آنکه می‌گوید دوستت می‌دارم

خنیاگر غمگینی‌ست

که آوازش را از دست داده است

باید باید باید از شکست راضی باشم تا برنگردم. باید تا عمق جان شکستگی را بپذیرم و سیراب شوم. باید باید باید یادم بماند... مگر چقدر امیدوارم که غمگین شوم؟!