شماتت

دلم تنگه، خیلی خرم میدونم. بعد اون تحقیر و اون اتفاقات چطور میتونه دلت تنگ باشه؟ جالب اینجاست همینکه مشخص شد اون از مندی جدا شده یا داره میشه تبش رفت. من خیلی خرم که نشانه‌ها رو نمی بینم. این یک عشق ممنوعه‌ی شیرینه همین و هیچ ماحصلی نداره. چرا نمی‌فهمم، چرا آدم نمیشم. چرا نمی چسبم به اون هیچ بزرگ که هیچی نیست؟