دردها

جای ح درد می‌کند. دوست داشتنش و شیوه‌ی ارتباطش را دوست داشتم ولی خب قرار نیست آدم هرچی بخواد رو داشته باشه. من نمی‌تونم اینهمه درد رو تحمل کنم. اینکه برای اون هم تنها کس نباشم هیچ کس نباشم.اینکه هیچ جا تنها کس نباشم هیچ جا هیچ‌کس نباشم. نمی‌تونم آقا درد داره خسته‌ام. بنا نیست اینقدر زخم بخورم، بنا نیست هی رابطه برقرار کنم و هی زخم بخورم که! بسمه. 

نبودش درد داره، ولی بسه.

کاش قوی شم. خسته شدم از این ضعف... از این ذلیل بودن در برابر دوست داشتن.

باید یکم غرور داشته باشم، یکم واسه خودم ارزش قائل بشم.

آخ آخ آخ چیه این زندگی پر از درد.

دیگه سراغش نمیرم. دیگه هیچ وقت باور نمی‌کنم و دلخوش به محبت الکی و دو روزه‌ش نمیشم.

دلخوش به هیچ محبتی نمیشم.

بسمه.