جنگیدن

خوب می‌دونم که اگر بعد از نهار بخوابم، بیدار که بشم افسرده خواهم بود. اگر هم نخوابم کیفیت مطالعه‌ام پایین میاد و باز افسرده میشم. چاره‌ی کار چرت ۱۰ دقیقه‌ای روی میز کار است. اما رختخواب، تن لختی که دورش پتوی نرم می‌پیچند مرا می‌خواند. هر روز از نهار به بعد بی‌خاصلی و افسردگی ست. آنوقت غر می‌زنی که دیگر موضوعی برای جنگیدن نمسابی. این هم موضوع! بجنگ خب! یا همین توییتر و اینستاگرام گردس، بجنگ و سر خودت را گرم نکن. جنگیدن پس چیست؟ اینکه تمام گذشته را انکار کنی جنگیدن نیست بیشتر یک حرکت فیگوراتیو است. اگر راست می‌گویی در این عرصه بجنگ. عرصه‌ی خواندن و تاش کردن و فاخر شدن.