تدبیر بدن

به نظرت تو این اوضاع چی جوابه؟

مشروب

دیشب گریه کردم. کمی روانم تخلیه شد‌ امروز بهترم اما نه حتی آنقدری که بشود گفت بد نیستم.

باید که درس بخونم، سیگار نکشم، دردم رو حل کنم و منطقی باشم. دکتر زنان برم و این غدد نابسامان رو کمی بسامان کنم. اینا همه‌ی کاری هست که می‌تونم بکنم و البته مشروب.

هیچی تو این زندگی کوفتی نیست که پناهت باشه، جز تن و روان (مغز و اعصاب) سالم و هرجا دیدی چیزی می‌لنگه برو ببین کدوم پیچ و مهره‌ای شل شده، روغن نداره، و ... 

زندگی برای یک انسانی خاکی و فانی فقطو فقط  با تدبیرِ بدن بسامان میشه؛ و لاغیر.

دنبال هیچ مأمنی در بیرون نباش. هیچ چیزی درمانت نیست، اگرچه مسکن باشه. 

 

همون که می‌گفت:

برو آنجا که تو رو منتظرند

قاصدک در دل من همه کورند و کرند 

 

همون.