To myself

میدونی چیه؟ ما تا دم مرگ داریم تجربه می‌کنیم که چه جور زندگی کردنی درست یا درست‌تره. ته‌اش یه زندگی ایده‌آل طلب داریم، امااینجا جایی برای تحقق زندگی ایده‌آل نیست. بایدبرای خوب شدن و قشنگ شدن تلاش کرد اما پذیرفت که همینه، پذیرفت که این مسیرِ اغواگرکه میل ما رو به کمال تقویت می‌کنه، تنها یه مسیر معمولیه که قراره برامون چیزهایی رو تدارک ببینه. چیرهایی از جنس شور و شوق به کمال، ولی خود کمال؟ من که میگم محاله. نه که وا بدی، نه، فقط حواست باشه این خواسته مچاله‌ات نکنه.

 

اندر کشفیاتِ بعد از نزدیک