روزی ننامیدنی.

انقدر امروز هیچ کاری نکردم جز علافی و خواب مطمئن نیستم حالم بهتره یا غفلت از حالم و در خواب بودگی هست که بهتر نمایانده شده. اما به هر حال کمی بهتر بودم. فشارها کمی کمتر و پرخوری هم کم شده بود. کمی امید بازیافته‌ام. 

روز بدی نبود. اگرچه عمده‌ی زمان بیداری مشغول خرید بودم، اما اینکه خریدهای پشیمان کننده نداشتم خودش امید بخش بود. امروز جواب پیام ها و تلفن و هیچی را هم ندادم. اصلا اینترنت قطع بود تا الان که روشن کردم که بیایم و بنویسم امروز را. 

ولی خب راستش چیزی برای نوشتن ندارم. 

کمی بکت خوندم فقط. کمی هم تاریخ. و نه فکری کردم به چیزی یا کسی، یا ... درواقع امروز فکر نکردم. 

خوب بود، چرا که نه.

سه گانه‌ی مالوی را شروع می‌کنم به خواندن.

مالوی - مالوی می‌میرد - ننامیدنی.

 

و خب چه خوب که بکت بود.