بی‌خویشی

عاشقی یعنی رنج، افتخاره که بگی رنجوری؟

راستش خسته بودم. نایی در من نمونده بود. تنم، ذهنم، حضورم سراسر رنج بود. داشتم می‌پاشیدم.

اگر آدم تو اوج سختی و رنج نتونه از خودش جدا بشه، نتونه از دردهاش فاصله بگیره فکر می‌کنم که بپاشه. من در شرف پاشیدگی بودم.

من نیاز داشتم به بی‌خویشی